به گزارش مشرق، محمدصادق جوادی حصار عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، با اشاره به تغییر و تحولات اخیر در جریان اصلاحات گفت: اصلاح گری و انتقاد جزو ذات جریان اصلاحات است و خودانتقادی نمونه بارز اثبات این مدعا است که اصلاح طلبان کار خود را بر مبنای نقد و وارسی رفتار خود و دیگران به پیش می برند. به همین  دلیل است که وقتی بحث نقد و وارسی پیش می آید این نقد می تواند هم از طریق دیگران  و هم از سمت دوستان در جریان اصلاحات  مطرح شود تا بتوانیم با کمترین هزینه و بیشترین فایده راه سیاست ورزی را  ادامه دهیم.

بیشتر بخوانید:

چرا اصلاح‌طلبان دیگر خاتمی را رهبر اصلاحات نمی‌دانند؟

وی در پاسخ به این سوال که انتخابات مجلس یازدهم چقدر در اتفاقاتی که در جریان اصلاحات در حال وقوع است دخیل بوده، افزود:  باید بگویم هم خیلی و هم هیچ. از این جهت خیلی که حضور اصلاح طلبان در عرصه های مختلف کارنامه ای از عملکرد را پیش روی جریان اصلاحات گذاشته که به آنها نشان می دهد که اصلاح طلبان چه کارهایی کردند که منجر به شرایط موجود شده، چه کارهایی نباید می کردند و چه کارهایی را باید  انجام می دادند که موفق به انجام آن نشدند. بررسی این موارد می تواند موضوعی برای بازنگری در رفتارهای  اصلاح گرانه و کانون های تصمیم ساز همچون شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان  باشد.

این عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با بیان اینکه نباید در بررسی مسائل خلط مبحث صورت گیرد و ما همه چیز را به حساب اصلاح طلبان بگذاریم، خاطرنشان کرد: واقع امر این است که در انتخابات اخیر با رد صلاحیت نمایندگان فعلی و دیگر کاندیداهای اصلاح طلب مواجه شدیم و در نتیجه اردوگاه اصلاح طلبان کمترین نقش را بازی کرد نتیجه وضعی این اتفاق تحمیلی، کاهش شدید  انگیزه مشارکت در انتخابات از سوی اردوگاه اصلاحات بود.

جوادی حصار گفت:  در شرایطی که تنها سرمایه اصلاح طلبان  افکار عمومی است و مردم از موثر بودن جایگاهی مانند مجلس قطع امید  می کنند، اصلاح طلبان باید با کدام سرمایه در مبارزه شرکت می کردند. اصلاح طلبان ابتدا باید این حوزه را اصلاح کنند که دوباره امید به بدنه اجتماعی حامی این جریان و توده مردم بازگردد. در همین راستا اصلاح طلبان در انتخابات گذشته  باید می توانستند از رد صلاحیت های گسترده پیشگیری کنند  که در این راه نیز توفیقی کسب نکردند.

وی ادامه داد: عده ای تصورشان این بود که اصلاح طلبان چند هزار نفر هستند و فقط برای خودشان نسخه می پیچند و توده مردم با آنها فاصله زیادی دارند ولی در انتخابات اخیر متوجه شدند که فاصله مردم با خودشان  به نسبت اصلاح طلبان بسیار خیلی بیشتر است. البته این مسئله را نیز باید در نظر داشت که فاصله ایجاد شده میان مردم و اصلاح طلبان به این علت است که مردم معتقدند اصلاح طلبان نیز دیگر قادر به  متوقف کردن چرخه انحصار و به تکاپو وا داشتن خانه ملت و پاسخ طلبی نیستند. وقتی این اتفاق می افتد و چنین ذهنیتی بر جامعه حاکم می شود طبیعی است که مردم رغبتی به حضور در انتخابات نداشته باشند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال که مصداق بازنگری در جریان اصلاحات در آینده نزدیک را در چه حوزه هایی می بیند، گفت: این بازنگری در دو حوزه نظری و عملی قابل پیش بینی است. در حوزه نظر بخشی از اصلاح طلبان به این نتیجه رسیده اند که شیوه های تجربه شده در تعامل با جریان های حاکم نتیجه نمی دهد بنابراین دلیلی ندارد که  در چرخه اجرایی نقش آفرینی کنند  و با حضور پر رنگ در عرصه های سیاسی و مدیریتی به اصلاح این چرخه بپردازند. این بخش از جریان اصلاحات همچنین بر این باور است که باید به گروه های تمامیت خواه این اجازه داده شود که تمامی مناصب را تصاحب کنند تا ببینند خروجی این مسیر چه می شود. البته این نظریه هنوز در اردوگاه اصلاحات از عمومیت و شمول کافی برخوردار نیست  و طبعا مخالفان موثر و قدرتمندی دارد.

*اصلاح طلبان به جای مرخصی به بازنگری ارتباط خود با متن جامعه بپردازند

جوادی حصار در واکنش به اظهار نظر اخیر برخی چهره های اصلاح طلب مبنی بر اینکه اصلاح طلبان باید به تعطیلات بروند تا به بازسازی خود بپردازند، گفت: این روی زیبای ماجرا است که اصلاح طلبان به مرخصی بروند و در مرخصی سیاسی اقدام به بازسازی خود کنند ولی روی پنهان ماجرا  این است که  معتقدان به نظریه در قبال شرایط حاکم بر کشور می گویند « دیگی که برای ما نمی جوشد  بگذار ......در آن بجوشد » که  به نظر نمی رسد این دیدگاه هم  پذیرفتنی باشد.

وی افزود: اما در ارتباط با حوزه عملی برای بازسازی جریان اصلاحات، باید احزاب اصلاح طلب و جریان های تاثیر گذار اصلاحات با شناسایی عیوب راه طی شده، به یک سازوکار اجماع آفرین دموکراتیک بازگردند، به نحوی که نه هیچ طیف و گروهی این احساس را داشته باشد کدخدای مجموعه است و نه اینکه گروهی احساس کند که سیاهی لشکری بیش نیست. همه باید به اندازه بضاعت خود نقش آفرینی کنند. اگر چنین سازوکاری در جریان اصلاحات ایجاد شود ابتدا در احزاب اصلاح طلب انگیزه انجام رفتارهای منسجم را ایجاد خواهد کرد و بعد به تبع  آن در متن جامعه به هر میزانی که هر حزبی تاثیر اجتماعی داشته باشد این انسجام ایجاد خواهد شد.

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی تصریح کرد: بنابراین  اصلاح طلبان نباید به مرخصی سیاسی بروند بلکه باید به کلاس درس بازنگری و شیوه های آموزش جدید ارتباط با متن جامعه رفته  و از این کلاس های خودآموزی و دیگر آموزی به یک پیوند جدید با مردم و حاکمیت برسند. اصلاح طلبی برای این شکل می گیرد که بتواند حلقه واسط  بین مطالبات بر حق اجتماعی و دولت و  حاکمیت  باشد. اگر توانست بر دولت تاثیر بگذارد که خوب است و یا اینکه فراتر از آن به پشتوانه رای مردم و ارائه برنامه روشن دولت به دست بیاورد، که خیلی هم عالی می شود. بنابراین اصلاح طلبان هیچگاه نباید بگویند که ما گریزان از برنامه مدیریتی کشور هستیم.

*دلیل سردرگمی سیاسی اصلاح طلبان چیست؟

این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: یکی از دلایل ایجاد سردرگمی های حوزه اصلاح طلبی این است که اصلاح طلبان از صفر تا صد مطالبات جامعه را روی میز خود گذاشته اند و مردم در تمامی حوزه ها از اصلاح طلبان  متوقع شده اند. اصلاح طلبان باید برگردند به جایگاهی که با جامعه در دو یا سه حوزه ارتباط برقرار کنند و اعلام کنند که در همین دو یا سه حوزه دارای برنامه هستند و مسئولیت آن را نیز بر عهده می گیرند. به طور مثال بگویند ما برای اجرای سیاست داخلی در حوزه رابطه حاکمیت و مردم انتخابات آزاد را تعریف می کنیم.

جوادی حصار ادامه داد:  اصلاح طلبان باید به شکل شفاف اعلام کنند که مشخصاً تنها در پی تحقق این برنامه یا نهایتاً یک یا دو برنامه دیگر هستند. ولی اینکه یک مرتبه جریانی در مجلس پیروز می شود و پیش خود این فکر را بکند که خب ما که در مجلس پیروز شدیم برویم و ریاست جمهوری را نیز از آن خود کنیم و پس از این که دو قوه را مال خود کرد به سراغ تصاحب قوه سوم برود، از این روند بوی انحصار می آید و تفاوتی هم نمی کند که اصلاح طلبان به دنبال این انحصار باشند یا اصولگرایان.

*تجربه حمایت اصلاح طلبان از روحانی تلخ و رنج آور بود

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی درباره کاهش نقش رئیس دولت اصلاحات در اجماع سازی میان گروه های مختلف اصلاح طلب گفت: از قبل انتخابات مجلس، سناریوهای مختلفی برای ورود به این انتخابات مطرح بود. یکی از این سناریوها این بود که ما کاندیداهای اصیل اصلاح طلب را معرفی کنیم و اگر این افراد از سوی نهادهای نظارتی رد صلاحیت شدند، به طور کلی از شرکت در انتخابات انصراف بدهیم. وقتی این سناریو با اقبال اکثریت مواجه نشد، عده ای گفتند که باید بدون قید و شرط در انتخابات شرکت کنیم که این سناریو نیز با اقبال اکثریت همراه نشد و در نهایت نتیجه بر این شد که تصمیم گیری را به بعد از تایید صلاحیت ها موکول کنیم که پس از اعلام تایید صلاحیت ها در نهایت نتیجه بر این شد که با توجه به عدم وجود کاندیدا در شهرهای بزرگ، اصلاح طلبان در این حوزه ها لیستی ارائه ندهند.

وی ادامه داد: این شرایط آقای خاتمی و مشاورانش  را احتمالا به این جمع بندی رساند که در یک بازی از پیش طراحی شده نباید مشارکت کرد و به همین دلیل بود که آقای خاتمی تصمیم گیری نهایی را به شورای سیاست گذاری واگذار کرد که این شورا نیز به این جمع بندی رسید که اصلاح طلبان در تهران و مراکز استان ها لیست نداشته باشند. در چنین فضایی طبیعی بود که آقای خاتمی نقش رهبری گونه نداشته باشد اما این به معنای عدم رهبری ایشان نیست.

جوادی حصار درپاسخ به این سوال که با توجه به شرایط حاکم بر جریان اصلاحات، این جریان چه نوع راهبردی را برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ در پیش خواهد گرفت گفت: در شرایط فعلی تجربه رنج آور و تلخ حمایت اصلاح طلبان از یک نیروی معتدل و میانه رو همچون آقای روحانی برای آنها خیلی هزینه داشت. متاسفانه  نه آقای روحانی این ایثار و حمایت همه جانبه اصلاح طلبان را قدر شناسی کرد و نه امکان بهره مندی در بدنه کشور برای استفاده از نظریات کارشناسی اصلاح طلبان فراهم شد. لذا اصلاح طلبان باید منتظر بمانند و ببینند که در ماه های آینده چه کسانی برای ریاست جمهوری مطرح می شوند.